Bedbaht yazgıların pusulası aşklar
Adresleri şaşkın insanlar koşuşturuyor
Ellerinde çıkmazın yol haritası
Gün batımına tutunmuşken alaca kızıllık
O bilindik günahlar beliriyor sokaklarda
Dedi adam…
Aşk kustu, kirlendi insanoğlu
Köşe başlarında koşuşturma
Ego caddesine kurulmuş nahoş tezgâh
Geleceğin peşkeş çekildiği geçmişten ödünç aşklar
Orada, işte tam orada sergileniyorlar
Dedi çocuğa…
İnce topuk, kısalmış etekleri, tutuşuyor aşk
Sevmekten mahrum boş bir ümit sunarak
Elinde egoyla pusu atmış bekliyor
Kim bilir kaç kişiyi aynı çukura atacak
İyi bak evlat…
Fondip atılmış yaşamlar sarayında kahkahalar
Bacalardan yükselen siyah duman gibi yükseliyorlar
Ne kadar mutlu olsalar da
Birazdan hepsi kendi cerahatinde boğulacak
Sakın kanma…
Sandı ama yanıldı
Güldük diye mutlu, ağladık diye yıkıldık sananlar
Oysa aşka kandığımız kadar yanıldılar
Dediler ve gittiler.
Sustu adam!
