gözlerimin buğusuna aralanıyor günüm kirpiklerimin ucunda lerze bir hüzün yüz sürdüğüm secdelerden yeni kalktım avuç içlerime üflediğim nefeslerimle yolunu aydınlatsın...
Akşamın şeminde meylenmiş beste gibi Bir saba makamıyla ezgiden dökülürsün Gönlümün teline mızrâbın ucu gibi Bir buse vurumuyla divânı hey eylersin Afâkın nâr-ı firâk çıkılmaz yokuş...
Mihrabım yüzün kıblegâhım gözlerin Şehâdet parmağımda galibi mülkiyetim Bu cihanın hanında bir zerrecik ülfetle Alnını öpüşümde duruyor tüm servetim Hayallerim hicivkâr arzular tığlı yama Aldırma dertgâhıma...
bir hayale konuşmanın ne demek olduğunu bilirim hayatımın yokluk gerçeği sensizliğim dilek ağacına düğümlenmiş kader bağım göğüme ipi salınmış uçurtmam kırk kez çırpılan kanat kırıklığı martıların...
Bu şiiri seni bekleme duvarlarından zapta geçiyorumKirpiklerimden dökülen mürekkeple not düşüyorumYanaklarım gönül vadisine giden bir nehir yoluDudaklarım tuzlu sel taşkınlarına yatak oluyor Zaman kavramını önemsemediğim bir...
ben seni unutacaktım ruhumu önüme çıkan ilk hendeğe atabilseydim üstünü toprakla örtecektim bedenimi ölü bir ceset gibi dolaştıracaktım anlamların yitirildiği duygunun zirvesinde anlamsızlığın dibini bulacaktım ben...
oyalı yazmaya işlenen nakış gibi nakşettim seni gönül perdesine beyaz bir tuval gibi serilmişken yüreğim, yüreğine sevdiğim kadar etkiydin ömrüme bu yüzden, inandığım kadar vuruldum gitmelerine...
Kalbe zebun düştüm Leyl’im… Makam-ı dergahına çıkınca hissiyat Cennet/ten de cennet saydım cemalini Bana sunulan vuslat-ül hüzn-ü göremedim Kirpiklerimin altına isabet edince cev bakışlar Şarapnel tesirli...
