Olsun, varsın gelsin dünya üzerime Ağır olan ne varsa, binsin şu yüreğime Olsun, varsın bu aşk kırılsın içimde Hatıran bende kalır, kalır yine de Gün gelir, geçer zaman, geçer ve unutulur Gün gelir, her ateş közünde söndürülür Sanma, acılar yalnızca bana miras Elbet bir gün bitecek bu ihtiras Gün gelir, her şey...

Bir yudum sevinç aradım sokaklarda Bir tutam bahar bir dal yaprak arasında Yüreğim titrer bu sessiz...

Sabahın seherinde Zülüf dökme yüzüne Zaten meylim sanadır Vurursun yüreğimden Yar gözün sürmeleme Kirpiğin ok eyleme Düştüm aşkına narına Gel bana...

Gezdim dünya atlasını Giydim aşkın libasını Yaşadım da alasını Bir sende var gül kokusu Hem bağ oldum hem...

Aşkın her tür sefasını Süredursun gönlün bugün Beni sana aratacak Elbet bulur seni bir gün Mevsim daim bahar...

İncirler yaprak döktü Yaz bahar kışa döndü Sen gidende, yar gidende Bülbülüm güle küstü Ah gidende, vah gidende Güllerim...

Ne idi melalin ey canı dildar Gönül gülşenine eyledin figan Keskin bıçak gibi değip soluma Yıkıp şu...

Ey aşığım her gülene aldanma Bir olmaza gönül verip bağlanma İnsanoğlu gâm çırağı değildir Gönül yükün omuz...

Daha gün doğmadan seyrin görülür Sabahtan esiyor hasret yelleri Eller sevdiğiyle seyrana çıkmış Benim bu bahtıma yalnızlık...

Evlerinin önü yoldur Kaşlar keman kirpik yaydır Benim sevdiceğim candır Canım alan hem canandır Aman aman gönül yaman Aman...

Yine karlar yağdı benim başıma Garip kaldım gönlümün yokuşunda Dedim varıp görem nazlı yârimi Zalim felek engel...

Gök kubbenin atlasından Burçlar inmiş gerdanına Melekler libas giyinmiş Kandil tutar yar yoluna Yedi kapının birinden Uzandı tuttu elimden Şavkı vurunca gözüme Sandım ki cennete düştüm Nefesi değdi yüzüme Su oldum kendi közüme Neşe ırmağında yüzüp Daldım âlem cümbüşüne Diyemedim bir çift sözü Tutuldu, atmadı nabzım Mestane eyledi yüzü Sandım ki ay parçalanmış Şaşıp halden hale girdim Coştum kondum dergâhına Cem eyledi...