Topla kendini hayatımdan ey zenan!
Vuslat namlusu dayanmışken şakağına
Sür asi bakışlarını ufukların ötesine
Gayrı durma!
Keskin usturanın sırtına binmiş hayallerin
Gölgesine düşme hayatı abadın
Kır çiçeklerinin mevsimsiz öldüğü bu vakit
Dudaklarının koruna sürme adımı
Artık geçti bizden sevdalık
Aşkların çıkara değişildiği bu zamanda
Örselenmiş yüreğimi kelepçeledim
Çalma kapımı
Üzgünüm
Seni içeri alamam…
