Ruhumun nazarına yenik düştüğü
Gözlerimin cemaline esrik vardığı
Dünyalık emanetimi, emanet ettiğim
Canımın canı, güllerin gül güzeli
Neredesin?
Neredesin ey acem sevgili…
Beynime bahre bahre işleyen
Ak gerdanına mintan giyindiğim
Hudutsuz ve ansızın kanatlandığım
Neredesin?
Gel ey zülüflerine asılı kaldığım
Heybetine hayran baktığım
Ve her düşündüğümde yenik düştüğüm
Zaafım, arım ve narım…
Anla artık…
İnsan en çok sevdiği gülden yaralanır
Emek vermeden bulan ne bilsin aşkı
Henüz pişmemiş bilmez yanmağı
Biz ki özümüzü katıp bu aşka, yandık
Lakin…
Küllerimizin savrukluğunda fena dağıldık
Kalk, toparlanalım
Üsküdar’da yağmur yağıyor
Ört üzerini, yüreğin ıslanmasın
Geceye serenat ederken duygular
Yüreğimin sarayında dansa dur
Varmışsın gibi davranmaya razı gönül…
