kibrin azizleri
kaçınılmaz sonlarını hazırlıyorlar
kibir sarayına bağdaş kurmuş benlikler
nasıl bir tufana tutulduklarından habersizler
ilahlaşmaya cüretkâr nefisler, ben diyor
kibirle büyüklenen azizler, sadece küçülüyorlar
ilim ve vicdandan yoksun
kan emmek için bilim, akıl diyorlar
oysa farkında değiller hazin sonun
kudreti kendilerinde sanan neferler
zira onlar körler, görmezler
sağırlar, duymazlar
gün gelir kararır feza, söner ışıklar
bir çığlık yükselir cebelden arşa
kaçacak delik, sığınacak liman ararlar
lakin bulamazlar…
