Semihhan Aydemir

Şayeste

Hamak benliğinden dökülürsün civanım
Neye yarar gençliğin eğer yoksa imanın
Zeren olsan ne yazar, yaratılmış bi’çare
Galip varken mağlubsun boşuna heybetlenme

Tegallübe yeltenip mağrurlanma ey nefsim
Son şayeste nafile, efzundan düşeceksin
Kerametin sandığın kudretin sahibine
İnkar-ı cemal olma çekil had eşiğine

Ümmid-i çağan ol alemlerin Rabbine
Fanilik heva için Firdevs-i Niran etme
Allah yenage hamid ulaşıver hamdine
Nicedir bu tegafül, nefsin garaz kendine

Hudutları aşarsan zebil olur agahın
Bir dâne-i şirâre pare eyler kalbini
Keramet sende değil, bu cihanı ne sandın
Fütüvvet şah-ı olsan, hakikatin ayandır