Bölünürüm kendime

Nicedir düşünüyorum gidişatımızı

Beynimin iki yanına iki tas koyup

Birini doldururken, diğerini boşaltıyorum

Dolu taşıyor, boş dolmuyor artık

Gün/be/gün bölünmelerimiz

An/be/an tükenişimizi görüyorum

Görüyorum ve soluk soluk düşüyorum hayattan

Yaşadıklarımıza değil, yaşayamadıklarımıza iç çekip

Gidiyor olmanın verdiği acıyla

Yüreğime düştüğün anki ateşle külleniyorum

Her başlangıçta bir son olduğunu biliyorum

Bağışla,

Böylesine bir sonun hayalini bile kurmuyordum

Artık gidiyorsun…

Hayal yada gerçek

Bütün şüpheleri bir bir bıcaklıyorum içimde

Önemi yok belki ama senden düşüşüme bakarak

Darbe darbe iniyorum göğsüme

Git…

Gidişine düzenek kurmuş

En azılı militanım artık

Adım adım gidişine

Çakmak çakmak çakacağım seni göğsüme

Dönüp arkana bakmaya fırsatın olmadan

Parçalanır, bölünürüm kendime…

YORUMLA