Senin bana sözün vardı Sözün gitti nazın kaldı Benim sana özüm vardı Gittin ya sen viran oldum Sen evelden ümidimdin Geleceğe hayalimdin Avucumda dua iken Yakardığım...
Benim adım Eylül! Henüz sekiz yaşındayım Başkentin küçük kızı ve tarihe dipnop düşüyor bedenim Çocukların ölümle ödüllendirildiği yalanlara Ölümüne kandım! sanırım Leyla’da öyle Ve henüz çok...
günlerden pazar ertesi özlemlerin oluştuduğu kuyruk kilometrelerce kan kusuyor midem ve keyfim arazi birikmiş acılarımı toplamıyor belediye duyduğuma göre çalışanlar da grevde hayat beyannamesini içeri vermemiş...
akrebi kovalayan yelkovona takılınca gözüm zamanın ipine serilmiş düşüncelere dalıp gitti aklım gün arası duygusallığın melankolik rüzgarından sonra ikindi durağına sağanak yağdı kelimeler bağışla, bakışlarım nemli,...
Ey İstanbul ruhumda siyah, simsiyah bir yalnızlık beyaz gecelerde irin kaplıyor aydınlık her geçen gün, bir başka büyüyor içimin sıkılganlığı bir eğilip, bin öpesim var toprağını...
ruhun saçaklarından dökülünce ironi bir düş hüznü yaşamak için sebep gerekmez melankolik bir duguya kapılıp özlemin zirvesine çıkınca insanoğlu düşüp kanaması için çukur gerekmez göğüs kafesinde...
Ruhumun kapıları hüzne aralanıyor her kalem tutuşumda. Evin duvarları özlemler yalanıyor ve çift dikiş attığım yaralarım kabuk bağlamadan yeniden kanıyor....
Hayatın telaşı içinde koşar adım giderken insanoğlu, arkasında kalan ruhunu kim toplayacak? Davranış tutarsızlığından kurtarıp kendini, benlik duvarlarını yıkarak, bizlik...
Ey 4 bin 380 günün her birinde, aldığım her nefeste ve yaşadığım tüm bu zamana sığdıramadığım aziz sevgili; Şimdi hangi...
Kirpiklerine bakışlarımı astığımdan beri, soluma yediğim yumruğun ağrısındayım. Neşter vursan, kanım akmazcasına yokluğuna buz kesilmiş haldeyim… Şaşkın değilim, inan değilim…...
Sahi sen babam mıydın? Hatırlayamadım, bağışla… Yıllar önce gördüğümden biraz farklı ama yine gözümde çocuktun… Hayır, hayır öyle değil yani...
Yokluğuna ısmarladığım hüzne el verip geceyi kalbinden tutuyorum… Geçmişe berdel ettiğimiz sevinçlerimizi sefer tasıma koyarak derin muhasebeye alıyorum anlık hüzünlerimi....
Uzun bir yolculuğun hikâyesine tanık konuşuyorum öyle zannettiğiniz gibi sıradan değil… Herkesin bir hikâyesi ve yeryüzü görmüş tüm toplumların kırılma,...
Şimdi yüreğine bağdaş kurmuş yetim sevdanın kelepçelerinde esareti yaşa. Sana ne bıraktığımın öneminden geçerek, yaşadığım önemsizlikleri bırakıyorum baş yastığına ve...
Sevmekten utanma yüreğim, sevgiyi karalayan utansın! Bana özümden geçmeye sebep, yüreğimi sığdıramadığım farklı bir hayatı bıraktın isteyerek ya da istemeyerek,...
Gittin, hem de yaşanan onca şeye kibrit çakarak. Bense senden sonra yüreğimde tutuşan ve yakıp yok etmeye yeltendiğin sevdanın geçmişini...
