yüzüm tozla kaplı, gözlerim çorak iklim ellerim kırık bir dal gibi bükülü içime avuçlarımın boşluğundan dökülüyor yaşam ve ben göçebeyim yine kendimden buhranımın başı değince arş...
gözbebeklerimden doğan heyecanlarım kirpik altı ırmaklarıma düşüyor sevinçlerim boğulmadan dudaklarımın arkında yanaklarım tuzlu dalgalara yol ve nihayetinde insanım sol yanım inciniyor… tahammülden arınmış dünyada tahammülsüz artık...
gönül duvarımın aşka örüldüğü gün doğumlarından sesleniyorum ve içimin yokluğuna kırıldığı gün batımlarına sarılıyorum ebedime yol bildiğim sevgili… dünyanın viran duvarlarına düşmesini beklerken gölgelerini yüzün belirsin...
soyutlanıp benliğimden çekiyorum zan perdelerini tün vakitlerine kurup durduruyorum saatleri dönmekten divane olan dünyaya bakıyorum kendi boşluğuna pervane dönerken insan altın sarısı ovalardan boş çöllere geçiyorum...
İçim yurduma dökülen asi ırmaklar yoluDüşünceler Kızılırmak, duygular YeşilHeyecanlar Filyos ve endişeler Fırtına deresiBeynimi döven Sakarya, huzur bulduğum AnkaraGülüşlerimin battığı gün doğumundan bakıyorumVe savrukluğumun yedi kaynağından...
Ey ab-ı aşka gönlü nakşettiğim yarZamanın en sığında seni örerken içimeÖmrün hakikati bildiğim secdelerimdeHakkı makamda dua ile uzanıyorum geceye Ramazan ırmağından çağlıyor kalbimSure-i Fetih’te göğsüme konan...
Zamanın duvarlarından ırmaklarına dökülüyorumEy hayat içinde hayat bildiğim naz-ı dilberBu yol nereye gider…Hangi zirveye çıkarıp,hangi uçuruma iter beni gözlerin Varlığına seyyah yokluğunu sunarken ab-ı demOlmadığın istikamette...
Aşk kalbin hücre hapsidirGönül mazgaldan cereyan yaparDamlayan su damlaları duvarı yontarÖzlemler şiir yoluna duygu taşır o araSessiz hecelerde yükselir çığlıklarYutkundukça acıyan yanlarını kimse bilmez Kan sızdıran...
ağır uykulardan geçiyor şehrin sessizliğisağırlığında sallanan sokak lambasıgözlerime biriken yağmur taneleriyağsa sel alacak gönül yatağımı gündüzden kalma fırtınalar içimdedalgası yüreğime vuran sesinöfkelerin lav taşıdığı bir haldeyakıp,...
Yakalanan duygu aşk olunca, hayata kıyam edip ömrün güzafına diş bilemek gerekir. Gelen heyecanların kattığı ahenkle dans ederken yürekler, kalplerin...
Ruhumun kapıları hüzne aralanıyor her kalem tutuşumda. Evin duvarları özlemler yalanıyor ve çift dikiş attığım yaralarım kabuk bağlamadan yeniden kanıyor....
Hayatın telaşı içinde koşar adım giderken insanoğlu, arkasında kalan ruhunu kim toplayacak? Davranış tutarsızlığından kurtarıp kendini, benlik duvarlarını yıkarak, bizlik...
Ey 4 bin 380 günün her birinde, aldığım her nefeste ve yaşadığım tüm bu zamana sığdıramadığım aziz sevgili; Şimdi hangi...
Kirpiklerine bakışlarımı astığımdan beri, soluma yediğim yumruğun ağrısındayım. Neşter vursan, kanım akmazcasına yokluğuna buz kesilmiş haldeyim… Şaşkın değilim, inan değilim…...
Sahi sen babam mıydın? Hatırlayamadım, bağışla… Yıllar önce gördüğümden biraz farklı ama yine gözümde çocuktun… Hayır, hayır öyle değil yani...
Yokluğuna ısmarladığım hüzne el verip geceyi kalbinden tutuyorum… Geçmişe berdel ettiğimiz sevinçlerimizi sefer tasıma koyarak derin muhasebeye alıyorum anlık hüzünlerimi....
Uzun bir yolculuğun hikâyesine tanık konuşuyorum öyle zannettiğiniz gibi sıradan değil… Herkesin bir hikâyesi ve yeryüzü görmüş tüm toplumların kırılma,...
Şimdi yüreğine bağdaş kurmuş yetim sevdanın kelepçelerinde esareti yaşa. Sana ne bıraktığımın öneminden geçerek, yaşadığım önemsizlikleri bırakıyorum baş yastığına ve...
Sevmekten utanma yüreğim, sevgiyi karalayan utansın! Bana özümden geçmeye sebep, yüreğimi sığdıramadığım farklı bir hayatı bıraktın isteyerek ya da istemeyerek,...