farkettim ki… omuz ağrılarım kalbimin yükündenmiş serkeş duyguları giydirince ruhuma sarı sonbahar misali, saçaklarım aşk tutku dudağımın kenarından ısırır beni eza düşlerin veh haliyim gümüş tabakadan...
lamesi boynuma dar gelen aşkını, şifa diye nefeslerime sürdüğümü bir tek sen bilsen yeter… kıyımların yaşandığı dünyamın arka sokaklarında batan/doğan güneşin seni getirdiğini, ve kıblegâhımda mizansız...
Bana yasaklarında duvarlar ören İmkansızlıklarına gömüp imkanlarımı, gitme… Etekleri özlem ateşinde tutuşan Solumda bir darbe, aşkın postal izleri Dur etme… Kalpte ihtilal, duygular infialde Gönül meydanında...