Yağmura verdim kendimi, tutuldum Sevda sandım her bir damlacığını Avuç avuç topladım damlacıkları Sadece benimler sandım hepsini Hiç bilmedim! Bilemedim tutamadıklarımın, Tutabildiklerimden daha fazla olduğunu Maviydi...
Topla kendini hayatımdan ey zenan! Vuslat namlusu dayanmışken şakağına Sür asi bakışlarını ufukların ötesine Gayrı durma! Keskin usturanın sırtına binmiş hayallerin Gölgesine düşme hayatı abadın Kır...
Uçkun yüreğimin derinliklerinde şule kavrukluğundayım Çakmaktan çakın gibi sarar sinemi gecenin sağırlığı Teessürle üzerime devriliyor odamın cidar sessizliği Büğet bir alazla kavrulur göğsümün kafesi firak misali...
bana beni anlat gözlerine sevdakar başımı göğsüne yaslayarak durduğum o haylazsı hallerimin içinden geçip şafaklara uzan aziz sevgilim sözün özden, özünse asaletten kopup geldiği bu yerde...
Ömür günlüğümü açıp baktım ki Kar saydığım nice zararlar gördüm Ben beni yaşıyor sanır iken Geride bıraktığım her gün ölümmüş Düşünceler arasına saplanıp kaldım Pişmanlık içinde...
Hudutsuz asumanlara kanat çırpıyorum Taç giydirmeye gidiyorum yıldızlara Tutmayın beni! İki yolum var Ya miraca çıkaracağım bu sevdayı Yada sırattan düşmeye yüreğimle Gidiyorum işte Düşlerimi uçurdum...
Gezdim dünya atlasını Giydim aşkın libasını Yaşadım da alasını Bir sende var gül kokusu Hem bağ oldum hem de bağban...
Aşkın her tür sefasını Süre dursun gönlün bugün Beni sana aratacak Elbet bulur seni bir gün Mevsim daim bahar olmaz...
İncirler yaprak döktü Yaz bahar kışa döndü Sen gidende, yar gidende Bülbülüm güle küstü Ah gidende, vah gidende Güllerim açmaz...
Gök kubbenin atlasından Burçlar inmiş gerdanına Melekler libas giyinmiş Kandil tutar yar yoluna Yedi kapının birinden Uzandı tuttu elimden Şavkı...
Ne idi melalin ey canı dildar Gönül gülşenine eyledin figan Keskin bıçak gibi değip soluma Yıkıp şu gönlümü viran eyledin...
