İncirler yaprak döktü Yaz bahar kışa döndü Sen gidende, yar gidende Bülbülüm güle küstü Ah gidende, vah gidende Güllerim açmaz oldu Kuru dal meyve vermez Ah...
Gök kubbenin atlasından Burçlar inmiş gerdanına Melekler libas giyinmiş Kandil tutar yar yoluna Yedi kapının birinden Uzandı tuttu elimden Şavkı vurunca gözüme Sandım ki cennete düştüm...
Ne idi melalin ey canı dildar Gönül gülşenine eyledin figan Keskin bıçak gibi değip soluma Yıkıp şu gönlümü viran eyledin Ey tabibim dokunma sol yanıma Derdi...
Ey aşığım her gülene aldanma Bir olmaza gönül verip bağlanma İnsanoğlu gâm çırağı değildir Gönül yükün omuz ile kaldırma Vefasıza meyil verip yol alma Cemaliyle aşkı...
Daha gün doğmadan seyrin görülür Sabahtan esiyor hasret yelleri Eller sevdiğiyle seyrana çıkmış Benim bu bahtıma yalnızlık düştü Omuzumda sanki dünyanın yükü Gam keder gönlümün tasası...
Evlerinin önü yoldur Kaşlar keman kirpik yaydır Benim sevdiceğim candır Canım alan hem canandır Aman aman gönül yaman Aman aman gönül yaman Geçer zaman ömür ziyan...
Gezdim dünya atlasını Giydim aşkın libasını Yaşadım da alasını Bir sende var gül kokusu Hem bağ oldum hem de bağban...
Aşkın her tür sefasını Süre dursun gönlün bugün Beni sana aratacak Elbet bulur seni bir gün Mevsim daim bahar olmaz...
İncirler yaprak döktü Yaz bahar kışa döndü Sen gidende, yar gidende Bülbülüm güle küstü Ah gidende, vah gidende Güllerim açmaz...
Gök kubbenin atlasından Burçlar inmiş gerdanına Melekler libas giyinmiş Kandil tutar yar yoluna Yedi kapının birinden Uzandı tuttu elimden Şavkı...
Ne idi melalin ey canı dildar Gönül gülşenine eyledin figan Keskin bıçak gibi değip soluma Yıkıp şu gönlümü viran eyledin...
