Göğsümün yangınları
Herkes taşıyamaz ayrılığın yükünü
Gidersen geri dönme elbet seni anlarım
Yeter ki ağlama dökülmesin gözyaşın
Ağlama büyümesin göğsümün yangınları
Sığmaz,
Sığmaz bu gönül dört duvar arasına
Elbet güneş doğar buz tutmuş dağlarıma
Gün gelir koşarım yalın özgürlüğe
Gün gelir tutunurum uçurtmamın ipine
Gelmezsen kırılmam sitem dolu halına
Gülüşünü büsbütün sararım yokluğuna
Geceler ki sabah bilmez, düşünceler pusuda
Girme menzilime, vurulursun koynumda
Saçlarında ördüm ben, ördüm kederlerimi
Boy aşan yangınlarda yaktım geleceğimi
Şu üç günlük dünya da bir yıl daha devirdim
Düşme kirpiklerime, göğsümden devrilirsin…
YORUMLA
DEVAMINI OKU