Karışık bir coğrafyanın düzensiz göçmeniyim
Duvarları yıkık, kapıları sökülmüş gönlümün
Seni nereye saklayıp, nasıl koruyayım çocuk
Can evimden vurulmuş, yüreğim enkaz benim
Çatlamış gönlümün fay hatlarında zelzele
Sismik dalgalar ölçemez kırgınlığımı
Kaşları çatık Anadolu gibi bakma yüzüme
Esmer tenli çocuklar uyuyor içimde
Yüz hatlarım asırlık yas taşıyor özünde
Göğsüme kundaklanmış çocuk ölümleri
Coğrafyanın kader olduğu bir algıda
Her gün yeni ölümlerle uyanıyor gözlerim
Dünyanın bu kör ve sağır sahnesinde
Dün Gazze, bugün Dahiye yıkıldı üzerime
İman edip ölümden korkan Müslümanlığım!
İnan, hiç bu kadar tiksinmedim kendimden
Müslümanlar ancak kardeştir diyen yobazlar
Şimdi ne demeli kalleşliğinize
Durmadan dini pazarlayan kalpazanlar
Söyleyin…
Rahat mısınız kuş tüyü yastıklarınızda?
Dinecek sanmayın küfrün öfkesini
Korktukça daha da büyüyecek cesareti
Her gün yeni bir ölümün beşiğinde
Yeniden kundaklanacak bebek cesetleri
Dogma bir inancın merkezinde kurgulanmış
Vadedilmiş topraklar hayalini güdüyor Siyonizm
Ey çıkarları için kafasını kuma gömen liderler
Uyanmanız için daha ne kadar çocuk ölmeli?
