Zamanın duvarlarından ırmaklarına dökülüyorumEy hayat içinde hayat bildiğim naz-ı dilberBu yol nereye gider…Hangi zirveye çıkarıp,hangi uçuruma iter beni gözlerin Varlığına seyyah yokluğunu sunarken ab-ı demOlmadığın istikamette...
Ben seni aşka havale ediyorum sevgili…Kaşlarıma çatılmış öfkelerimi kendime sıkıyorumGöz bebeklerimde birikip, kirpiğimde intihar edenGülüşlerimi yüzümün hayat çukurlarına defnediyorum Ve…Parmaklarına sürdüğün şarjörden ateş ederken yüreğimeSen üzülme...
Aşk kalbin hücre hapsidirGönül mazgaldan cereyan yaparDamlayan su damlaları duvarı yontarÖzlemler şiir yoluna duygu taşır o araSessiz hecelerde yükselir çığlıklarYutkundukça acıyan yanlarını kimse bilmez Kan sızdıran...
ağır uykulardan geçiyor şehrin sessizliğisağırlığında sallanan sokak lambasıgözlerime biriken yağmur taneleriyağsa sel alacak gönül yatağımı gündüzden kalma fırtınalar içimdedalgası yüreğime vuran sesinöfkelerin lav taşıdığı bir haldeyakıp,...
ya git harabeye döndür yurdumuya kal cennet eyle gönül bağımı… gönül tahtımda dururken alın yazgımlaörttüğüm mezarlıklara kazmayı vurmaöfkelerini çekiç edip, sözleri çivi misali çakmakalbim acıyor…beni yokluğunla...
Tüm benliğimin eğildiği hissi yar’dan yalnızlığımın zamansız yaralarına uzandığım bu demde söz bitti, şiir kaldı… mesafelerin perde çektiği zamanın kıyısındageceye çarşaf seren uykularınizlerini ömür boyu taşı...
Sabır duvarına sıvarken yalnızlığımıVe beklerken dualarıma karşılık seniKimse bilmesin diye, milyon kere yuttumTarifi mümkün olmayan çığlıklarımı Hayatımın anlamı ve yüreğimin ekiniBu benim sana değişmeyen gerçeğimİstikamet-i hakta...
bir kalbin fethi, cihan fethine bedeldir bazen… sevgilim…gece yine gözlerimden yol oluyor sanakirpiklerime asılı uykuları bölüyor düş seferlerimseni sevmeyi, ömrümün olmazsa olmazı bilirimki kendimden…seni kalbime doğurana...
aşkın ırmağından yol olurkengöğsüme çarpan dalgalar yükseliyorritmini tarif edemediğim bir dem’denseni sevmenin ipine asıyorum heyecanlarımı yazı olmayan soğuk bir ülkenin buzundanyüreğinin sıcaklığına göç ediyorumhey’cano…keşfedilmeyi bekleyen coğrafyadabildiğim...
Yakalanan duygu aşk olunca, hayata kıyam edip ömrün güzafına diş bilemek gerekir. Gelen heyecanların kattığı ahenkle dans ederken yürekler, kalplerin...
Ruhumun kapıları hüzne aralanıyor her kalem tutuşumda. Evin duvarları özlemler yalanıyor ve çift dikiş attığım yaralarım kabuk bağlamadan yeniden kanıyor....
Hayatın telaşı içinde koşar adım giderken insanoğlu, arkasında kalan ruhunu kim toplayacak? Davranış tutarsızlığından kurtarıp kendini, benlik duvarlarını yıkarak, bizlik...