Ortasına, tam ortasına vurup geçiyorsun yüreğimin bir şimşek gibi çakıyorsun sevda kanatlarıma kırıp, kanatıyorsun miadı dolmuş eski bir bez parçası gibi buruşturup atıyorsun bir kenara her...
Feyiz-ul cebir kısrağında çıkıyorum geceyi İz süren sirrusların gölgesinde Gizlice yürüyorum dar-ul payitahta Felekiyata bir adım, cebele bir karış mesafedeyim Agora beni doğurmak için çıldırıyor Ağaçlar...
Demek şimdi gidiyorsun HAYDİ GİT! Ardında ne var ne yoksa hepsini bırak Nasılsa alıştım depremler sonrası enkaz kaldırmaya Bu yıkımı da kaldırırım zamanla. Demek şimdi gidiyorsun...