Daha gün doğmadan seyrin görülür Sabahtan esiyor hasret yelleri Eller sevdiğiyle seyrana çıkmış Benim bu bahtıma yalnızlık düştü Omuzumda sanki dünyanın yükü Gam keder gönlümün tasası...
Kader tuzağına beni çeken yar Cihana bedel derdim var benim Ne yapsan yine de severim seni Halimi hatırımı sorda öyle git Şu gönül bahçemin derilmez gülü...
Şu fukara halim, az mı çekti yükünü Gönlünün gülşeninden, yevmiyemi isterim Kırk yılda zor bulduğum, sanki yetmezmiş gibi Firakı çehresinden, bin nazını çekerim. Maksudi emareni, bir...
Düşerken kalkmasını, Ağlarken gülmesini, Mutluluk evresini, Senden öğrendim. Yalanda doğruluğu, Dururken yolculuğu, Umutla yaşamayı, Senden öğrendim. Kaybedip kazanmayı, Küserken barışmayı, Korkusuz savaşmayı, Senden öğrendim. Telaşsız sabretmeyi,...
her şey daha iyi bir gelecek içindi kurulan hayaller, ulaşılmaz gerçeklerimiz ve varsayım ile tutunduğumuz yılar hepsi bir hayalden ibaretmiş bilemedik… kendi yanılgılarımızda kayboldukça sığındığımız yalnızlığı...
ve ben bu aşkı hesapsız sorgulardan arındırarak usta bir demircinin nasırlı elleri ile işledim sonradan içinden çıkılmaz yargılara düştüm yıldızları gözlerine eş saydım be canan en...
Veysel der ki, yanan benim Mecnun der ki, seven benim Leyla der ki, güzel benim Ben derim ki, hayat benim! Aşık olmak yanmak ise Divanelik sevmek...
Yemekte damak, acıda yürek kıyası fazla yabana atılacak bir şey olmasa gerek, hepimizin farklı kelimeler ile dile getirdiğimiz ortak ihtiyaçlarda birbirimizi tepelemekten dolayı egomuzun bir türlü...