yar-i azem
koştum koştum bir uçurtma ardından
sığamadım şavkımdaki hayale
şaştım kaldım yaşanmış bunca şeye
bin bir gece efsun-i ay karanlık sinende
çözemedim tılsımını çıkmaza düştüğümde
bilemedim gözlerinmiş o cevapsız bilmece
büyüdüm çok büyüdüm devleştim aynalarda
varlığına baktıkça küçüldüm hep bir yandan
şimdi geldim, daha yeni göçümden iç dünyamdan
hicretteyim bu gece gurbetimden sılana
toy bakışlı çocuk gibi bakma öyle yüzüme
göğsüne mıh çakılmış sevdanın sahibiyim
gamzelerden sıyrılan allar konmuş yüzüne
şaşırma yar-ı azem mürvetim heybetinle
heyecan denen duygu kalmış mıdır kalbinde?
kaç sevdayı bir arada geçirdin ak sinenden
boşver şimdi gel ateşe ver geçmişi
bir kerede düşüver göğsümün eksenine.
YORUMLA
DEVAMINI OKU