Kalem sahibi ile iletişime geçin
dört mevsimden biri düşünce
üşüdü içim
en çok sarı sonbaharı severdik
sıcak çayın kaşık sesinde bakışırken
kirpiklerin eyvallah eder,
göğsüm kabarır, gönlüm eğilirdi
 
sonbahar düşünce
duyguların başkenti düşüyor
yaprakların savrukluğu gibi
insan da savruluyor
dal yaprağı dökerken, kök inciniyor
 
ne rüzgar o ılık meltem
ne de dalga o usulca sokulan
yalnızlıkta artık bir başka ağır
yaprak dökümü misali
dökülüyoruz anılara…
 
her şeye rağmen
bir çay daha demle
önümüzdeki yıla
bahanemiz olsun.

YORUMLA

DEVAMINI OKU
Duygularınızı yorumlayın

Yorum ekle

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.