Esre, manası üstüne galip gelen Sevginin ahengine kuşanmış kalbim Renklerin en güzeli gözlerimde Ellerini avuç boşluğuma koyarak Mabed-i dergahıma gel Esre’m… Efruz sevdalardan örününce yüreğime Sükutun...
bir rüzgar salınır saçlarında kirpiklerinde dans eden yağmur taneleri yanağının ark’ından gönlümün hark’ın akıyor sessiz gecelere astığım gülüşlerin hüzün voltasına kattığım kahkahaların sustuğunda beni vuran yanların...
Ben sana hazırken, kalbimi kancadan geçirmen gerekmez. Ol de aşka hazırım ben… Sükut sarayına bağdaş kurunca düşünceler El pençe divan durur yürekte hisler Mah örüyorum yüreğimin...
kar yağıyor şehrime sokaklar beyazdan gelinlik örtünürken sevgiyle demlenmiş sıcak bir çay geçiyor aklımdan R demliğinden S bardağına dökülen… kar yağıyor şehrime gözlerim alışık değil bu...
gece zemheri kusarken yüreğime sıkı sarıl kendine, üşüyorum ben gözlerinde çiseleyen özlem yanaklarımı sıvayan yokluğun bizi ters kelepçeye alan aşk dışına vuran fırtına, içimi yakan ateş...
can sız’ım… efkar-ı sinenden geçerken ruhum can ağrılarım ten yangınlarını bastırır ben aşk-ı külfet bilirim sevgili bedelini ödediğim acılardan sıyrılıp bütün defterleri dürerek geldim yüreğinin duvarlarına...
Hayatın telaşı içinde koşar adım giderken insanoğlu, arkasında kalan ruhunu kim toplayacak? Davranış tutarsızlığından kurtarıp kendini, benlik duvarlarını yıkarak, bizlik...
Kirpiklerine bakışlarımı astığımdan beri, soluma yediğim yumruğun ağrısındayım. Neşter vursan, kanım akmazcasına yokluğuna buz kesilmiş haldeyim… Şaşkın değilim, inan değilim…...
Sahi sen babam mıydın? Hatırlayamadım, bağışla… Yıllar önce gördüğümden biraz farklı ama yine gözümde çocuktun… Hayır, hayır öyle değil yani...
Yokluğuna ısmarladığım hüzne el verip geceyi kalbinden tutuyorum… Geçmişe berdel ettiğimiz sevinçlerimizi sefer tasıma koyarak derin muhasebeye alıyorum anlık hüzünlerimi....
Uzun bir yolculuğun hikâyesine tanık konuşuyorum öyle zannettiğiniz gibi sıradan değil… Herkesin bir hikâyesi ve yeryüzü görmüş tüm toplumların kırılma,...
Şimdi yüreğine bağdaş kurmuş yetim sevdanın kelepçelerinde esareti yaşa. Sana ne bıraktığımın öneminden geçerek, yaşadığım önemsizlikleri bırakıyorum baş yastığına ve...
Sevmekten utanma yüreğim, sevgiyi karalayan utansın! Bana özümden geçmeye sebep, yüreğimi sığdıramadığım farklı bir hayatı bıraktın isteyerek ya da istemeyerek,...
Gittin, hem de yaşanan onca şeye kibrit çakarak. Bense senden sonra yüreğimde tutuşan ve yakıp yok etmeye yeltendiğin sevdanın geçmişini...
Yemekte damak, acıda yürek kıyası fazla yabana atılacak bir şey olmasa gerek, hepimizin farklı kelimeler ile dile getirdiğimiz ortak ihtiyaçlarda...
Ölü bir beden gibi serilmiş yalnızlık. Oysa zaman akıp gidiyordu ve bir anlasa olup biteni çocuk. O vakit acabalar arasına...
