Ab-ı hayat ne zordur aşk-ı beşer olunca Zecrinde boğulursun varamadan murada Evirip çevirsen de sığmıyor ki kabına İnsanoğlu acayip, kapılma rüzgarına Bülbülü yaralayan gül dikeni gibisin...
sen benim göz yaşım yanağıma karışmış acım hayatın bana attığı çalım sen benim pişmanlığım ama yine de gönül limanım… sen benim savrukluğum dağılıp toplandığım sen benim...
hisseli bir aşkın devremülk katındayım konforlu ruhun yerleri süpürürken avuçlarımda her şey dahil bir yalnızlık şaşkınlık topluyorum esrikliğinden sezonluk ihtirasların yükselirken ömürlük sevdam değer kaybediyor faiz...
Ruhumun kapıları hüzne aralanıyor her kalem tutuşumda. Evin duvarları özlemler yalanıyor ve çift dikiş attığım yaralarım kabuk bağlamadan yeniden kanıyor. Gözlerim yine tavanda, düşünceler beynimde zikzak...
çalılıktan atlarken yüreğime takıldın gül teninden geçiyordum canımı çok acıttın diken gül’de saklıymış bilemedim sokak yorgunuyum evsiz duygular üşüdüm biraz nereye diye sorma yer var mı...
Güveni, itibarı hû etsen de yolumda, bir adım atarsam vurulayım boynumdan. Kardeşlik hukukunu koyduğun o pazarda, ihaneti gördüm ben, bir kaç günlük tavrında… Bu yüzden; Kerbelâ-i...
Ruhumun kapıları hüzne aralanıyor her kalem tutuşumda. Evin duvarları özlemler yalanıyor ve çift dikiş attığım yaralarım kabuk bağlamadan yeniden kanıyor....
Hayatın telaşı içinde koşar adım giderken insanoğlu, arkasında kalan ruhunu kim toplayacak? Davranış tutarsızlığından kurtarıp kendini, benlik duvarlarını yıkarak, bizlik...
Ey 4 bin 380 günün her birinde, aldığım her nefeste ve yaşadığım tüm bu zamana sığdıramadığım aziz sevgili; Şimdi hangi...
Kirpiklerine bakışlarımı astığımdan beri, soluma yediğim yumruğun ağrısındayım. Neşter vursan, kanım akmazcasına yokluğuna buz kesilmiş haldeyim… Şaşkın değilim, inan değilim…...
Sahi sen babam mıydın? Hatırlayamadım, bağışla… Yıllar önce gördüğümden biraz farklı ama yine gözümde çocuktun… Hayır, hayır öyle değil yani...
Yokluğuna ısmarladığım hüzne el verip geceyi kalbinden tutuyorum… Geçmişe berdel ettiğimiz sevinçlerimizi sefer tasıma koyarak derin muhasebeye alıyorum anlık hüzünlerimi....
Uzun bir yolculuğun hikâyesine tanık konuşuyorum öyle zannettiğiniz gibi sıradan değil… Herkesin bir hikâyesi ve yeryüzü görmüş tüm toplumların kırılma,...
Şimdi yüreğine bağdaş kurmuş yetim sevdanın kelepçelerinde esareti yaşa. Sana ne bıraktığımın öneminden geçerek, yaşadığım önemsizlikleri bırakıyorum baş yastığına ve...
Sevmekten utanma yüreğim, sevgiyi karalayan utansın! Bana özümden geçmeye sebep, yüreğimi sığdıramadığım farklı bir hayatı bıraktın isteyerek ya da istemeyerek,...
Gittin, hem de yaşanan onca şeye kibrit çakarak. Bense senden sonra yüreğimde tutuşan ve yakıp yok etmeye yeltendiğin sevdanın geçmişini...
