Kalem sahibi ile iletişime geçin

Öyle işte…

Ben öyle yalnızlıklar görüm ki…
Hiç birinde sen yoktun!

Bırak incinsin ruhum
Cenk etsin yüreğimdeki duygular
Kardelenler dansa durmuşken
Kurulsun nevrozlar
Ve yaksın bedenimi aşk!
Sonradan çatlasın göğsümün kafesi
Sen elemlenme sevgili
Dicle’de yıkanırken gül tenin
Fırat’ta kesilsin nefesim
Töre kıyımı bir sevda tutsun beni
Cemaline varamamış gözleri neyleyim
Bırak sönsün ferim
Göçmen kuşkanadında uçuşurken saçların
Bir mülteci misali sür sınırlarından
Tutulmaya kıyılmamış ellerinde kırılsın ellerim
Fark etmez!
Nasılsa yokluğun daha fazla yaşatmaz beni
Çekinceli bakışlarından sil matemi hüznü
Bir meçhule gönül vermekten vazgeç
Tut aklının elinden ve git buralardan
Henüz sana miras bırakmamışken kederi…

YORUMLA

DEVAMINI OKU
Duygularınızı yorumlayın

Yorum ekle

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.