Yemekte damak, acıda yürek kıyası fazla yabana atılacak bir şey olmasa gerek, hepimizin farklı kelimeler ile dile getirdiğimiz ortak ihtiyaçlarda birbirimizi tepelemekten dolayı egomuzun bir türlü...
Ölü bir beden gibi serilmiş yalnızlık. Oysa zaman akıp gidiyordu ve bir anlasa olup biteni çocuk. O vakit acabalar arasına sıkışıp kalmayacaktı. Bir yol, bir çıkış...
Yıl 1980 yine… Bu sefer cemrenin toprağın koynuna bıraktığı tohumların yeni yeni filizlendiği zamanın ipine tutunmuştur çocuk, anne sol yanına inen ağrının kırbacında emziriyormuş çocuğu. Köy...
Bu gerçekten kim saklanabilir? Kim inkar edebilir ki doğarken ağlamadığını ya da bana doğum sancısı ile gözyaşı tatmamış bir kadını göstermeniz mümkün mü? Beni önce anneme...
Hayatın nalına mıhına çakan ustalar bile farkında değil… Herkesin telaşla akıp gittiği yaşamın içinde kendine yittiğini nedense kabul etmez kimse. Şimdi neresinden tutsam bu tutarsızlığın elimde...
gece kıyımda aydınlanmak için sokulduki ben daha karanlıktımşaşırdım doğrusu böyle vuslataparmaklarım ucundan kırılıyorkirpiklerim salkım saçak yerlerdegöz kapaklarım bir dağı omuzlar...
Bir matem karası şimdi yüreğimİçim paramparça ve yaşadığım ezaSaplanan hançerin içeride kalan yanıyımDokunma…Kanı içine akan yara gibi acıyor şimdi Saatlerin...
Aşkın asıl sahibi ve kainatın yaratıcısıBu benim sana boyun büküşümVesileyi hallerden geçerken öyleKalbimi tarifsiz bir aşka düşürdüm Zamana ve mekana...
Benden çok sana benziyor diye yüreğimİçimi dışımdan, ruhumu tenimdenNefeslerimi sesimden, düşlerimi gördüğümdenSeni benden daha çok yaşıyorum… Sen olmasan, aşk olmazdı.Aşk...
yüreğim çarşı pazar şimdikalbimin tezgahında büyük bir kalabalıkdüşünceler sokağından geçerkengözlerim seni arıyor…yastık, yorgan tezgahındasahibini bekler gibi… bugün uykuları ağır kent...
güne henüz başlarken,perdelerini örtüyorum ışığınbilirsin…gece düşlerimin önü açık yoluhayallerime direksiyon sallıyorumuzunları yaktım…düşlerimi sana,aşkı kalbime şarjör gibi sürüyorum ve ocak’ta pişen...
bakışlarını göğsüme çak diye durdum gönül kenarındasen geçerken yüreğimden ayaklanır içim, aşk bir tabur yürüyüşündeduygular feryad-i figan…sensizlik çığ gibi büyüyorken...