Yemekte damak, acıda yürek kıyası fazla yabana atılacak bir şey olmasa gerek, hepimizin farklı kelimeler ile dile getirdiğimiz ortak ihtiyaçlarda birbirimizi tepelemekten dolayı egomuzun bir türlü...
Ölü bir beden gibi serilmiş yalnızlık. Oysa zaman akıp gidiyordu ve bir anlasa olup biteni çocuk. O vakit acabalar arasına sıkışıp kalmayacaktı. Bir yol, bir çıkış...
Yıl 1980 yine… Bu sefer cemrenin toprağın koynuna bıraktığı tohumların yeni yeni filizlendiği zamanın ipine tutunmuştur çocuk, anne sol yanına inen ağrının kırbacında emziriyormuş çocuğu. Köy...
Bu gerçekten kim saklanabilir? Kim inkar edebilir ki doğarken ağlamadığını ya da bana doğum sancısı ile gözyaşı tatmamış bir kadını göstermeniz mümkün mü? Beni önce anneme...
Hayatın nalına mıhına çakan ustalar bile farkında değil… Herkesin telaşla akıp gittiği yaşamın içinde kendine yittiğini nedense kabul etmez kimse. Şimdi neresinden tutsam bu tutarsızlığın elimde...
ağır uykulardan geçiyor şehrin sessizliğisağırlığında sallanan sokak lambasıgözlerime biriken yağmur taneleriyağsa sel alacak gönül yatağımı gündüzden kalma fırtınalar içimdedalgası yüreğime...
ya git harabeye döndür yurdumuya kal cennet eyle gönül bağımı… gönül tahtımda dururken alın yazgımlaörttüğüm mezarlıklara kazmayı vurmaöfkelerini çekiç edip,...
Tüm benliğimin eğildiği hissi yar’dan yalnızlığımın zamansız yaralarına uzandığım bu demde söz bitti, şiir kaldı… mesafelerin perde çektiği zamanın kıyısındageceye...
Sabır duvarına sıvarken yalnızlığımıVe beklerken dualarıma karşılık seniKimse bilmesin diye, milyon kere yuttumTarifi mümkün olmayan çığlıklarımı Hayatımın anlamı ve yüreğimin...
bir kalbin fethi, cihan fethine bedeldir bazen… sevgilim…gece yine gözlerimden yol oluyor sanakirpiklerime asılı uykuları bölüyor düş seferlerimseni sevmeyi, ömrümün...
aşkın ırmağından yol olurkengöğsüme çarpan dalgalar yükseliyorritmini tarif edemediğim bir dem’denseni sevmenin ipine asıyorum heyecanlarımı yazı olmayan soğuk bir ülkenin...
gözlerimin bulutu kirpiklerimin saçaklarında donuk bir isomuzlarımda bir yük ki, dünya ağırlığına denk düşüyorkalbim bir demircinin ateş ocağında kızarmışve nasırlı...