sevdim seni… niçin sevdim kime ne? boyun kısa yada uzun olduğu için değil rengin açık yada koyu olduğu için değil gözlerin büyük, burnun küçük olduğu için...
Sen üşüyünce; gönül kentimi bir sis sarıyor Yaşama buz kesiliyor yüreğim İçimin enkazından kurtaramıyorum kendimi Sen düşünce; yıkılıyor duvarları şehrimin Yüreğimin başkenti, sol yanım düşüyor Dünya...
sine-i sığınağımda cüz / cüz yükselen duygular kalbe nişangah vakt-i özleme vurunca saatler gönül boylarımdan bir nida yükseliyor zaman kuyularından çektiğimiz aşk ıslık çaldığım şehirlere zılgıt...
yokluğunun cinas yalnızlığıyla amadesi olduğum sevdanın harından galibi aşk fermanıyla makamı ekber huzurunda gönlüne yol oluyorum sevgili… bir seccadelik alnım, bir musallalık bedenim, bir de kalbimde...
Şerha duyguların mahzeninde sürükleniyor bedenim Odam soğuk, mekanım dar ve zaman ıslık çalıyor Yokluğun özleme dikiş atarken içimde Kısıtlı bir sevdanın cam kesiği kanatıyor kalbimi Derin...
gözlerin diyorum, gözlerin yüreğime ışık tutan deniz feneri kuzey ışıkları gibi içime renk veren cennete uzanan yol kıvrımı kaşların kirpiklerinin köprüsünden geçerken gözlerindeki nehirlere düşür beni...
Zifiri bir karanlığa açıyorum gözlerimi Yaşadığım ev, gittiğim yol benim değil Uyanmak için içime çektiğim hava, camdan bakarken gördüğüm sokak benim değil Dilim selam verecek komşu...
Kalbin dilime attığı dikişte sükut-i lal Kaşının gözüme fırlattığı ok’tan a’ma’yım Bedir’de şehadet tutkunu Mihca bin Salih gibi Aşkın muharebesinde sana gönüllü şehidim Firdevs ırmağından geçiyorum...
Yokluğunun bana yüklediği sırtımdaki kamburla Hayat denen vadinin içinde ağır bir yüküm kendime Nasıl olmuşsa farkında bile değilim Sürgün yemişim alın yazgımın sen olan tarafından Toparlanamamış...
Aşk kalbin hücre hapsidirGönül mazgaldan cereyan yaparDamlayan su damlaları duvarı yontarÖzlemler şiir yoluna duygu taşır o araSessiz hecelerde yükselir çığlıklarYutkundukça...
ağır uykulardan geçiyor şehrin sessizliğisağırlığında sallanan sokak lambasıgözlerime biriken yağmur taneleriyağsa sel alacak gönül yatağımı gündüzden kalma fırtınalar içimdedalgası yüreğime...
ya git harabeye döndür yurdumuya kal cennet eyle gönül bağımı… gönül tahtımda dururken alın yazgımlaörttüğüm mezarlıklara kazmayı vurmaöfkelerini çekiç edip,...
Tüm benliğimin eğildiği hissi yar’dan yalnızlığımın zamansız yaralarına uzandığım bu demde söz bitti, şiir kaldı… mesafelerin perde çektiği zamanın kıyısındageceye...
Sabır duvarına sıvarken yalnızlığımıVe beklerken dualarıma karşılık seniKimse bilmesin diye, milyon kere yuttumTarifi mümkün olmayan çığlıklarımı Hayatımın anlamı ve yüreğimin...
bir kalbin fethi, cihan fethine bedeldir bazen… sevgilim…gece yine gözlerimden yol oluyor sanakirpiklerime asılı uykuları bölüyor düş seferlerimseni sevmeyi, ömrümün...
aşkın ırmağından yol olurkengöğsüme çarpan dalgalar yükseliyorritmini tarif edemediğim bir dem’denseni sevmenin ipine asıyorum heyecanlarımı yazı olmayan soğuk bir ülkenin...