Esre, manası üstüne galip gelen Sevginin ahengine kuşanmış kalbim Renklerin en güzeli gözlerimde Ellerini avuç boşluğuma koyarak Mabed-i dergahıma gel Esre’m… Efruz sevdalardan örününce yüreğime Sükutun...
bir rüzgar salınır saçlarında kirpiklerinde dans eden yağmur taneleri yanağının ark’ından gönlümün hark’ın akıyor sessiz gecelere astığım gülüşlerin hüzün voltasına kattığım kahkahaların sustuğunda beni vuran yanların...
Ben sana hazırken, kalbimi kancadan geçirmen gerekmez. Ol de aşka hazırım ben… Sükut sarayına bağdaş kurunca düşünceler El pençe divan durur yürekte hisler Mah örüyorum yüreğimin...
kar yağıyor şehrime sokaklar beyazdan gelinlik örtünürken sevgiyle demlenmiş sıcak bir çay geçiyor aklımdan R demliğinden S bardağına dökülen… kar yağıyor şehrime gözlerim alışık değil bu...
gece zemheri kusarken yüreğime sıkı sarıl kendine, üşüyorum ben gözlerinde çiseleyen özlem yanaklarımı sıvayan yokluğun bizi ters kelepçeye alan aşk dışına vuran fırtına, içimi yakan ateş...
can sız’ım… efkar-ı sinenden geçerken ruhum can ağrılarım ten yangınlarını bastırır ben aşk-ı külfet bilirim sevgili bedelini ödediğim acılardan sıyrılıp bütün defterleri dürerek geldim yüreğinin duvarlarına...
gün ışığına gecenin karanlığıyla dikiş atarken terzi çırağının parmağına batan iğne kalbime saplandı önceden duymuştum, terzinin iğnesi canını acıtmaz ve sevenin kalbine özlemek yük sayılmazmış insan...
gözüne sürme diye çektiğin ateşe körükle giderim ben… tutuş ve yak bizi yaradan aşkına yak ki hakikate ulaşalım fecr-i kazib ile açıp gözlerimizi fecr-i sadıkta buluşalım...
saçının telini iğneye geçirip geçmişten kalan yaralarıma dikiş atıyorum sende tadıyorum cümlenin en alemini kolay sevdiğimi sanma gönül dağımın ardında duran nice acıya kaç zamandır merhem...
gece kıyımda aydınlanmak için sokulduki ben daha karanlıktımşaşırdım doğrusu böyle vuslataparmaklarım ucundan kırılıyorkirpiklerim salkım saçak yerlerdegöz kapaklarım bir dağı omuzlar...
Bir matem karası şimdi yüreğimİçim paramparça ve yaşadığım ezaSaplanan hançerin içeride kalan yanıyımDokunma…Kanı içine akan yara gibi acıyor şimdi Saatlerin...
Aşkın asıl sahibi ve kainatın yaratıcısıBu benim sana boyun büküşümVesileyi hallerden geçerken öyleKalbimi tarifsiz bir aşka düşürdüm Zamana ve mekana...
Benden çok sana benziyor diye yüreğimİçimi dışımdan, ruhumu tenimdenNefeslerimi sesimden, düşlerimi gördüğümdenSeni benden daha çok yaşıyorum… Sen olmasan, aşk olmazdı.Aşk...
yüreğim çarşı pazar şimdikalbimin tezgahında büyük bir kalabalıkdüşünceler sokağından geçerkengözlerim seni arıyor…yastık, yorgan tezgahındasahibini bekler gibi… bugün uykuları ağır kent...
güne henüz başlarken,perdelerini örtüyorum ışığınbilirsin…gece düşlerimin önü açık yoluhayallerime direksiyon sallıyorumuzunları yaktım…düşlerimi sana,aşkı kalbime şarjör gibi sürüyorum ve ocak’ta pişen...
bakışlarını göğsüme çak diye durdum gönül kenarındasen geçerken yüreğimden ayaklanır içim, aşk bir tabur yürüyüşündeduygular feryad-i figan…sensizlik çığ gibi büyüyorken...