Sen üşüyünce; gönül kentimi bir sis sarıyor Yaşama buz kesiliyor yüreğim İçimin enkazından kurtaramıyorum kendimi Sen düşünce; yıkılıyor duvarları şehrimin Yüreğimin başkenti, sol yanım düşüyor Dünya...
kanlı bir bıçağın sırtına binmiş duyguların, barutla sarılmış yarasının üzerine kus zehrini dünden kalma bayat ve soğuk çay artık ısıtamaz yüreğini ellerinin ayasına iyice kavra tavlını...