cinas bir yalnızlığa kürek çekiyorum ellerimde kerpiçli duvar yorgunluğu omuzlarım tozdan kale dokunmayın, kan kusar avuçlarım düşünceler bezirgânbaşı duygular mendil kapmaca ve sek sek oynuyor yalnızlığım...
Şimdi yüreğine bağdaş kurmuş yetim sevdanın kelepçelerinde esareti yaşa. Sana ne bıraktığımın öneminden geçerek, yaşadığım önemsizlikleri bırakıyorum baş yastığına ve ruhunun kirlendiği sokaklardan geçiyorum. Kaldırımlar boyu...