içimin şark kuşağında hüznün atları şaha kalkmış kılıç yar elinde, darbesi can evimde… cengine esir iç süzümlerim şu hissin icmaline gelince içimin kaleleri viran hüznünde istila…...
bir kalbin fethi, cihan fethine bedeldir bazen… sevgilim…gece yine gözlerimden yol oluyor sanakirpiklerime asılı uykuları bölüyor düş seferlerimseni sevmeyi, ömrümün olmazsa olmazı bilirimki kendimden…seni kalbime doğurana...
hayat yolunun bükülüp, kambur olduğu tümsekte duruyorum solumda yükselen nida, genzimi tuz gibi yakıyor kendi hayat eksenimde sonsuzluğa göç hevesiyle yaprakların savrulduğu dal gibi sallanıyorum melankolik...