Düşünce denizine üryan mı daldık? Vakit o vakit, his o his değil Aşka, sevgiye engel mi koyduk? Hayal o hayal, gerçek o gerçek değil Gün geldi...
Zecir bir karanlık sızıyor içime Aklıma yuva yapmış tenha gelmelerin Ve hiç gitmemişçesine bu kekremsi his Uluorta sarıyor beni bensizliğime Güneşi göğsünde uyutan çöle inat Ayın...
Keder-i sıfatı giydirdiğinden beri zatı halıma Şems-in pervazına dudak payınca oflaz figürler yolluyorum Yeni kentler ve saraylar inşa ediyorum adına Bir gün geri gelme umudunu cebime...
garb-ı nafi bir azap ile el ele tutuşmuş zaman felekiyat-ın koynuna yatak sermiş sirrusların cemalinden cebel-in dehliz diplerine düşüyor yaşamak denen şey şimdi mengene çarkının dişlerine...