Ertelenmiş gelmeler istasyonundayım Sen gelmesini, bense gitmesini bilemedim Yarımın gecikmiş baharlarına umut besledikçe Ayazsı sonbaharlara düştü zemheri… Ah… Nasılda münzevice sarıldım mübayenete Kaç beklemede yandı gönül...
hep bir yanım eksik benim hayatta tamamlanması güç yarım yamalak bir sen dolduruyordun yüreğimin boşluğunu ama sende yetmedin hiç bir zaman çünkü her gelişin, bir gidiş...
Eşhasım derin bir kuyuntuda bu gece Aşk nadir bir akkorla oturuyor ruhuma Yüreğim virajlarının en zorunda Dudaklarımın arasında eziyorum güzafımı Yine filhakika hallerimdeyim bu gece Sabahları...
Dudaklarımın arasına kısılmış, Titremsi hüznün kapılarını aralıyorum Gece zulüm kuşanmış karanlığı ile düşse de üzerime Aşkın kadehinden zehri umut diye yudumlayarak, Patikaları umudumun ipine tutunarak çıkıyorum...
Veysel der ki, yanan benim Mecnun der ki, seven benim Leyla der ki, güzel benim Ben derim ki, hayat benim! Aşık olmak yanmak ise Divanelik sevmek...