Kalem sahibi ile iletişime geçin

kalabalık yorgunu omuzlarım
kirpas içinde yürürken caddeleri
tanımadık uğultular vuruyor kulaklarıma
beynimdeki gürültü ve ağrılı sancılarla

merdiven basamaklarına sıkışmış boşlukta
şiir yorgunluğunda keder demleniyor
saçakları aşktan yanık kirpiklerim
döküntüler içinde uzanıyor odama

acıları çift kat çekince duvarlarıma
avuçlarımdaki nasır oyuğu büyüyor
yüzümün çöl vadisinden yağıyor gözlerim
henüz anlamını kavrayamamış dünyaya

matarası hüzün dolu bir adamın
aklından sevdiği geçer
bağdaş kurup geceye çarşaf serince
kırk katından yük biner kalbine

içsel hikayenin gerçek yüzünü kimse görmez
çünkü ruhun ateşi duman çıkarmaz beyler

alt yapısı bozuk aşktan geçerken
çukura düşüp yüreği patlamayan yoktur
kalp kırılıp sus içinde kalsa da
yalan söylemeyin,
hepinizin üzerine gözyaşı sıçramıştır.

YORUMLA

DEVAMINI OKU
Duygularınızı yorumlayın

Yorum ekle

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.